Od lat głównym problemem nie tylko rodziców, ale i MEN jest niewystarczająca liczba placówek publicznych. Brak wolnych miejsc w placówkach pociąga za sobą szereg problemów zawodowych, organizacyjnych, a nierzadko również rozwojowych. Ta frustracja i potrzeby opiekunów stały się więc głównym powodem do powstawania placówek prywatnych. Z założenia ich sposób organizacji, zakres zajęć i sposób tworzenia grup różni się od placówek finansowanych przez państwo. W jaki sposób? Ile kosztuje przedszkole prywatne i czy prywatne przedszkole można odliczyć od podatku? Odpowiadamy!
Spis treści
TogglePrzedszkole prywatne to placówka edukacyjna, która jest prowadzona przez — w przeciwieństwie do placówek publicznych — podmiot prywatny (tj. osobę fizyczną, spółkę lub organizację niepubliczną). Ponadto finansowana jest głównie z opłat wnoszonych przez rodziców dzieci uczęszczających do tej placówki, tzw. czesnego, którego wartość uzależniona jest m.in. od wielkości grup i rodzaju zajęć.
Przedszkola prywatne oczywiście nadal działają na podstawie przepisów prawa oświatowego i mają obowiązek spełniać warunki MEN (nadzoruje to prywatne przedszkola kuratorium). Warto jednak podkreślić, że mają dużo większą swobodę w organizacji i programie nauczania, co stanowi za główną zaletę, docenianą przez rodziców.
Jak wspomnieliśmy — placówki prywatne są własnością osób prywatnych. Może to obejmować osoby fizyczne, spółki, fundacje, stowarzyszenia czy organizacje non-profit (zobacz: Jak założyć prywatne przedszkole?). Ta niezależność pozwala tym samym na wiele innych, konkurencyjnych rozwiązań, które mogą być korzystne dla wielu rodziców. To oczywiście stawia pytanie: czy prywatne przedszkole czy się opłaca? Odpowiedź uzależniona jest głównie od decyzji właścicieli przedszkola, którzy decydują m.in. o czesnych, sposobie organizacji zajęć, metodach i sprzęcie. Warto jednak podkreślić, że istnieją dotacje na przedszkole prywatne, które mogą pomóc w organizacji własnej placówki.
Zarządzanie placówką wymaga posiadania odpowiednich zezwoleń i spełniania wymogów prawnych określonych przez odpowiednie przepisy oświatowe. Osoba zarządzająca przedszkolem prywatnym często pełni rolę dyrektora i jest odpowiedzialna za m.in.
Przedszkola prywatne są zarządzane przez podmioty prywatne, gdzie dyrektor lub właściciel ma dużą autonomię w podejmowaniu decyzji dotyczących funkcjonowania placówki. Finansowanie pochodzi głównie z czesnego płaconego przez rodziców, a także z dotacji i sponsorów. Mają one elastyczność we wprowadzaniu własnych, innowacyjnych metod nauczania, a także oferują bardziej elastyczne godziny otwarcia, dostosowane do potrzeb rodziców. Choć muszą spełniać określone standardy oświatowe, mają większą swobodę w organizacji zajęć, co wynika m.in. z dostępności do specjalistów i narzędzi.
Z kolei przedszkola publiczne są zarządzane przez gminy lub inne jednostki samorządu terytorialnego, a dyrektorzy podlegają bezpośrednio organom samorządowym. Ich finansowanie pochodzi głównie z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego, a rodzice płacą tylko symboliczne opłaty.
Proces rekrutacji do przedszkola prywatnego w naturalny sposób różni się od rekrutacji do placówek publicznych. Wynika to z przepisów prawa oświatowego, ale także ze sposobu organizowania grup i zajęć. Odchodzi tym samym proces przyznawania punktów rekrutacyjnych — w tym przypadku najważniejsze jest terminowe złożenie wniosku oraz uiszczenie niezbędnej opłaty rekrutacyjnej, która idzie na poczet czesnego. Warto oczywiście podkreślić, że proces rekrutacji może różnić się w zależności od placówki, dlatego też zawsze warto sprawdzić stronę internetową oraz wewnętrzny statut/regulamin.
Podstawą do przyjęcia dziecka do przedszkola niepublicznego jest terminowe wypełnienie formularza zgłoszeniowego. Wniosek ten zazwyczaj można pobrać ze strony internetowej placówki lub odebrać osobiście. W niektórych wypadkach konieczne może być dołączenie dodatkowych dokumentów, tj. zaświadczenie o zatrudnieniu. Elementem rekrutacji jest także wpłacenie pierwszej zaliczki na poczet czesnego.
Program nauczania w placówkach prywatnych charakteryzuje się dużą elastycznością i indywidualnym podejściem. Wynika to z faktu, że placówki często wprowadzają innowacyjne metody nauczania, kładąc nacisk na rozwój samodzielności, kreatywności i umiejętności społecznych. Programy te są bardziej zróżnicowane i mogą obejmować szeroki zakres dodatkowych zajęć, dzięki czemu dzieci mają możliwość rozwijania swoich zainteresowań i talentów w sprzyjającym środowisku.
Wśród tych najpopularniejszych, wyróżnić można:
Przedszkola prywatne mając swobodę w tworzeniu i realizacji programów nauczania, co pozwala na wprowadzanie nowatorskich metod i podejść edukacyjnych. Natomiast przedszkola publiczne muszą realizować programy nauczania zgodne z wytycznymi Ministerstwa Edukacji, co sprawia, że są bardziej ujednolicone i mają mniej elastyczności w dostosowywaniu programu do indywidualnych potrzeb dzieci. To wynika także z większych (głównie finansowych) ograniczeń.
Przedszkola prywatne często oferują duży wachlarz zajęć dodatkowych, które mogą obejmować:
Nauczyciele w przedszkolach prywatnych są wysoko wykwalifikowani i posiadają różnorodne kompetencje, które pozwalają im na skuteczne wspieranie rozwoju dzieci. Zazwyczaj posiadają wykształcenie wyższe w dziedzinie pedagogiki przedszkolnej, wczesnoszkolnej lub specjalnej. Ze względu na duże koszta specjaliści ci często wykazują się większą wiedzą, kreatywnością i innowacyjnością. Nauczyciele często mają specjalizację w określonych obszarach. To sprawia, że są dobrze przygotowani do pracy z dziećmi o różnych potrzebach edukacyjnych i rozwojowych.
Kursy zależą ściśle od obranej metody, oczekiwań i możliwości wybranej placówki. Zwykle jednak jest to:
Przedszkola prywatne oferują dużo mniejsze grupy, dzięki czemu każdy maluch otoczony jest maksymalną troską i uwagę. Mniej przedszkolaków przypadających na jednego nauczyciela to zabieg celowy — tj. mniejsze grupy sprzyjają nauce, socjalizacji, indywidualności. Nauczyciel nie tylko baczniej obserwuje poczynania podopiecznego, ale także szybciej może reagować na konflikty i ewentualne problemy rozwojowe. Z racji wspomnianego już problemu wolnych miejsc w placówkach niepublicznych te często są przeludnione, a oferta mniejszych grup zdaje się być poważną zachętą dla rodziców i opiekunów. Średnia liczba dzieci w grupie w przedszkolach prywatnych wynosi zwykle od 10 do max. 15.
W mniejszych grupach:
Podstawą placówki prywatnej jest cykliczne, comiesięczne czesne. Opłaty te mają formę subskrypcji, która opłaca w ten sposób naukę i opiekę nauczycieli. Wartość czesnego różni się w zależności od lokalizacji, liczby grup, ilości dzieci, kompetencji nauczycieli, metod nauczania itd. Zdarza się więc, że opłata w małych miejscowościach jest nawet kilkukrotnie niższa niż w dużych miastach. Średnie koszty czesnego w przedszkolach prywatnych w Polsce mogą wynosić od około 700 do nawet 3000 złotych miesięcznie.
Tak. Choć podstawowe czesne w przedszkolu prywatnym często obejmuje standardowe zajęcia edukacyjne i opiekę, dodatkowe aktywności mogą być rozliczane osobno — zwłaszcza jeśli rodzic chce, aby jego dziecko uczestniczyło w kilku zajęciach. Przykładowe zajęcia pozalekcyjne z dodatkową opłatą to np. nauka dodatkowego języka obcego czy warsztaty artystyczne. Ta sama zasada obejmuje wycieczki i wyjścia grupowe — np. wyjścia do teatru, zoo, muzeów itd.
Wybór przedszkola prywatnego jest równie ważny, co publicznego. Mitem jest, że każda placówka płatna jest taka sama, a za sam fakt płacenia otrzymuje się zawsze najwyżej jakości wsparcie edukacyjne i rozwojowe. Rynek rządzi się swoimi prawami, a obok doskonałych placówek pojawiają się również te mniej prestiżowe.
Opinie i reputacja przedszkola prywatnego są niezwykle ważne przy podejmowaniu decyzji o wyborze placówki. Pozytywne opinie innych rodziców mogą świadczyć o wysokiej jakości opieki i edukacji w przedszkolu. Warto w tym procesie np. otrzymać rekomendacje znajomych i rodziny, poznać opinie w internecie, zapoznać się z rankingami lokalnymi.
Jak zawsze — decyzja o wyborze placówki prywatnej pociąga za sobą zarówno szereg korzyści, jak i wad. Które z nich mogą być decydujące?
Przedszkola prywatne stanowią alternatywę dla placówek publicznych, oferując często wyższy standard opieki i edukacji, większą elastyczność programową oraz lepsze warunki lokalowe. Są jednak droższe, a ich dostępność może być ograniczona przez lokalizację i koszty.
W przedszkolach prywatnych, oprócz podstawowego czesnego, mogą występować różne dodatkowe opłaty związane z zajęciami pozalekcyjnymi, wycieczkami oraz innymi dodatkowymi usługami. Zawsze warto dokładnie zapoznać się z ofertą i polityką finansową danej placówki, aby uniknąć niespodzianek i odpowiednio zaplanować budżet na edukację dziecka.
[1] Zakładanie i prowadzenie placówek wychowania przedszkolnego, MEN, Gov.pl
[2] Finansowanie placówek wychowania przedszkolnego, MEN, Gov.pl
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać