Pedagodzy i nauczyciele w przedszkolu to niezwykle ważne wsparcie. Dlatego też tak ważne jest, aby utrzymywać z nimi stały kontakt — prosząc o bieżące informowanie i pomoc. Rodzic musi bowiem pamiętać, że zapisując malucha do placówki, nie może odciąć się od procesu edukacji. Nadal bowiem pełni niezwykle ważną rolę w życiu swojej pociechy. Jak powinna przebiegać komunikacja w przedszkolu? O czym (i jak) rozmawiać z pedagogami i rodzicami, aby uzyskać jak najwięcej informacji zwrotnych? Odpowiadamy poniżej!
Spis treści
ToggleOprócz rozmowy, która wskaże, jak ważne jest zaangażowanie opiekunów, placówka i nauczyciele mogą zachęcać rodziców do:
Wszelkie formy, które sprawiają, że relacja rodzic-przedszkole opiera się na zaufaniu, zaangażowaniu, otwartości i zrozumieniu. Ważne jest więc, aby opiekun czuł się ważnym elementem procesu edukacyjnego. W ten sposób też chętniej podzieli Cię swoimi spostrzeżeniami i z łatwością zaufa doświadczeniu pedagogów.
Rozmowa z rodzicami powinna opierać się na szczerości i empatii. Warto więc odrzucić ocenę i negatywne emocje, otwierając się na inne zdanie i wizje wychowawcze.
Zasady komunikacji jasno wskazują, aby w trudnych rozmowach postawić na fakty. Argumentuj więc swoją wypowiedź konkretnymi datami, zachowaniami, słowami dziecka. Jeśli to konieczne — powołaj się na opinie specjalistów i innych pedagogów. Unikaj przy tym zawiłych wypowiedzi, dwuznaczności, niedopowiedzeń. Dużo lepiej sprawdzą się krótkie, jasne komunikaty, które pełną są empatii, zrozumienia i dobrych intencji.
Uważaj także na wypowiedzi, które mają znamiona oceny. Twoje emocje i wrażenia są ważne, ale nie mogą górować nad faktami. Wszelkie wypowiedzi, które nadają zachowaniu wartości (np. Państwa dziecko jest agresywne i świadomie krzywdzi inne dzieci) może wzbudzić w rodzicach sprzeciw i poczucie zagrożenia. Pamiętaj, że najważniejsze jest dziecko.
Współpraca z rodzicami daje szereg możliwości i narzędzi. Obopólne wsparcie sprawia, że nauczyciele nie czują się w pełni odpowiedzialni za opiekę i proces wychowawczy kilkudziesięciu maluchów. Rodzice z kolei czują, że nie są sami, że mają wsparcie osób doświadczonych i lepiej kontrolują rozwój swojej pociechy.
Praca nauczyciela i pedagoga wymaga cierpliwości i empatii. Dotyczy to nie tylko dzieci, ale i rodziców, którzy nie zawsze są skorzy do współpracy i dążenia do wspólnego celu (jakim jest prawidłowy rozwój dziecka). Trudni rodzice są negatywnie nastawieni na jakąkolwiek formę pomocy czy ingerencji w proces wychowawczy. Dlatego też podczas rozmowy należy unikać słów krytyki, czy skrajnych opinii. Dużo lepiej sprawdzą się krótkie komunikaty, które pozbawione są radykalizmu (np. Państwa dziecko nigdy...). Ważne jest także, aby skoncentrować się wyłącznie na konkretnych sytuacjach — ze wskazaniem na elementy, które można poprawić.
Tak często, jak wymaga tego sytuacja. Jeśli dziecko wykazuje wiele problemów rozwojowych i wychowawczych — podejmuj kontakt w sposób regularny, opisując każde, poważniejsze wydarzenie. Warto także cyklicznie (np. raz na kwartał) informować rodziców o postępach rozwojowych. Technika skutecznego komunikowania wskazuje, aby podczas rozmowy skupiać się nie tylko na negatywach, ale także na pozytywnych działaniach i postępach, które motywują do dalszej pracy.
Najlepszą formą kontaktu są nie tylko spotkania, ale także wiadomości mailowe, listy (np. z pochwałami), a także rozmowy telefoniczne. Niektóre placówki korzystają także z dedykowanych aplikacji i dodatkowego oprogramowania, umożliwiającego sprawną wymianę korespondencji.
Należy przekazywać wszelkie informacje, które mają wpływ na proces edukacyjny, rozwojowy i wychowawczy. Nierzadko rodzice sami wskazują o jakich zmianach, zachowaniach i sytuacjach chcieliby wiedzieć. Mowa tu o np.:
Przede wszystkim — zachowaj spokój. Zapytaj rodziców o powód ich niezadowolenia, o wskazanie konkretnych sytuacji i o ewentualne oczekiwania. Poszukajcie wspólnie rozwiązań i kompromisów, które można wcielić w życie. Poproś także o dodatkowy, bieżący feedback, który pomoże Ci nieustannie zmieniać proces i sposób komunikacji.
Zaproponuj, aby rodzice uczestniczyli w warsztatach, ćwiczeniach, wyjazdach i wszelkich wewnętrznych wydarzeniach. Otwórz się na ich propozycję, zachęć, aby tworzyli dekoracje, wychodzili z inicjatywą, proponowali własne rozwiązania. Podkreślaj, że ich zaangażowanie jest niezwykle ważne nie tylko w kontekście rozwoju dziecka, ale także funkcjonowania całej placówki.
Bibliografia:
[1] MAJCHRZYK-MIKUŁA, J., & KOZDROŃ, A. (2015). Współpraca pedagogów z rodzicami w stymulowaniu rozwoju dziecka. tom XXIV, 24, 331-354.
[2] Kaczmarska, A., & Curyło-Sikora, P. (2016). Problematyka stresu–przegląd koncepcji. Hygeia Public Health, 51(4), 317-321.
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać