Przedszkole jest placówką, która każdego dnia dba o prawidłowy rozwój Twojego malca. Dzięki dostępnym narzędziom i doświadczeniu kadry stwarza przestrzeń do zdobywania nowych umiejętności, do rozwijania pasji i dorastania w gronie rówieśników. Etap ten jest traktowany jako „przygotowanie dziecka” do samodzielności i późniejszej, obowiązkowej edukacji w szkole podstawowej.
Obecnie rekrutacja obejmuje maluchy w wieku od 3. do 6. lat, a w przypadku najstarszych dzieci wprowadzono tzw. obowiązek przedszkolny. Wiele rodziców w obliczu tych przepisów zastanawia się kiedy zapisać córkę lub syna do placówki, nierzadko wahając się, czy ich mały szkrab jest gotowy do tak ważnego etapu.
Zatem, czy 3-latek powinien iść do przedszkola? Od jakiego wieku nałożony jest obowiązek przedszkolny i czy tak małe dziecko jest gotowe do edukacji przedszkolnej?
Art. 31 Prawa oświatowego wskazuje, że wychowanie przedszkolne dotyczy dziecka, które od początku roku szkolnego, w danym roku kalendarzowym, skończyło 3 lata. Nie jest to jednak tożsame z nałożonym obowiązkiem przedszkolnym. W Polsce z obowiązku zwolnione są dzieci w wieku od 3 do 5 lat. Możliwość uczestnictwa w rekrutacji należy więc traktować jako przywilej.
Dopiero po 6. roku życia widnieje roczne obowiązkowe przygotowanie przedszkolne, który realizować można w m.in. oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej.
Rodzice 3-latków często zastanawiają się nad słusznością skorzystania z wychowania przedszkolnego. W procesie decyzyjnym biorą pod uwagę zalety i wady, o których często mówią psycholodzy i pedagodzy.
Wśród podstawowych zalet zapisania 3-latka do przedszkola, jest:
Wśród wad, które wskazują, że 3 latek w przedszkolu nie jest dobrym pomysłem, wymienia się:
Podstawową alternatywą dla „klasycznego” wychowania przedszkolnego jest oczywiście edukacja domowa. Jej program i tryb dobierany jest w sposób indywidualny – tj. biorąc pod uwagę wiek dzieci, poziom rozwojowy, dotychczasowe umiejętności oraz to, co docelowo musi umieć dziecko w wieku 3 lat.
Opcja wychowania przedszkolnego dla 3-latków to bez wątpienia idealna propozycja dla aktywnych zawodowo rodziców. To także alternatywa dla niani czy dziadków – każdy rodzic wie, że jest to często źródłem problemów organizacyjnych czy finansowych (przedszkola publiczne są bezpłatne). Placówka dodatkowo planuje ciekawe zajęcia, angażuje w nowe zadania, buduje pasje i stwarza przestrzeń do odkrywania nowych bodźców. Wszystkie te elementy mogą być trudne do stworzenia i zaaranżowania w domowym zaciszu.
Przedszkole to także świetna propozycja dla rodziców, którym zależy, aby dziecko miało możliwość rozwijania się w grupie rówieśniczej i aby jak najszybciej zawiązało pierwsze przyjaźnie. Opiekunowie często argumentują swoją decyzję chęcią… przygotowania jedynaka do zostania bratem lub siostrą. W końcu przedszkole uczy empatii, dzielenia się i komunikowania o swoich potrzebach, co z pewnością przyda się, gdy w domu pojawi się nowy członek rodziny.
Przedszkole w momencie przyjęcie dziecka stwarza nową, ekscytującą przestrzeń do rozwijania społecznego i emocjonalnego. Pedagodzy wskazują, że jest to jeden z najważniejszych i przełomowych momentów w życiu malucha. Większość dzieci w wieku 3. lat przeżywa wachlarz różnych emocji i uczuć – to wtedy uczą się samodzielności, przyzwyczają się do samotności, a także budują stabilizację i poczucie bezpieczeństwa, która nie jest uzależniona od obecności rodziców.
Stany emocjonalne dziecka w wieku trzech lat charakteryzują się krótkotrwałością, gwałtownością i dużą zmiennością. Dzięki temu maluch każdego dnia „chłonie” i aktywnie poznaje różne emocje, utożsamia je, nazywa i próbuje sobie z nimi radzić. W momencie pójścia do przedszkola odkrywa wszystkie te nowe stany, zdobywa narzędzia by sobie z nimi radzić i przy okazji – musi dostosować się do wymogów grupy. Maluchowi przyjdzie zmierzyć się z sytuacjami spornymi, koniecznością przeproszenia i poradzenia sobie z emocjami innych dzieci.
Dodatkowo różnorodność w zajęciach sprawia, że dziecko uczy się kreatywności, rozwija swoje zainteresowania, wie czym jest ekspresja, jakie są zabawki i na czym polega twórczość. Wszystkie te cechy z pewnością pomogą mu w szkołach podstawowych i dalszych latach edukacji – ostatecznie przedszkole ma na celu przygotować dziecko do przyszłych, szkolnych zasad i norm.
Tak. Jeśli Twój maluch wykazuje się gotowością przedszkolną, a psycholog dziecięcy nie stawia przeciwwskazań w takim działaniu – warto skorzystać z wychowania przedszkolnego. Placówka nie tylko zapewni odpowiednią opiekę, ale także stworzy idealną przestrzeń do budowania relacji i rozwijania pod kątem motoryki czy emocji.
Prawo oświatowe narzuca obowiązek przedszkolny po 6-tym roku życia, nie oznacza to jednak, że wcześniejsze zapisanie malucha do przedszkola jest błędem. Możliwość korzystania z wychowania przedszkolnego to pewnego rodzaju przywilej, z którego korzystać może każda rodzina.
Trzylatek już w pierwszych dniach września powinien umieć:
Dlatego też tak ważne jest, aby przygotować dziecko przed tym ważnym etapem – tj. nie tylko porozmawiać o nowej sytuacji, ale także nauczyć czynności, dzięki którym zrozumie, że do ich zrealizowania nie zawsze potrzebna jest Mama czy Tata.
Trzylatek – podobnie jak inne dzieci w grupie – w przedszkolu uczy się nie tylko nowych umiejętności, ale także spędza czas z rówieśnikami, kształtuje własne „ja”, bierze udział w zajęciach kreatywnych, plastycznych, muzycznych czy sportowych. W przerwach spożywa posiłki i uczestniczy w leżakowaniu, podczas którego regeneruje siły do nowych aktywności. Proces nauki czy opieki małych przedszkolaków jest bardzo zbliżony do procesu starszych dzieci. Trzylatek więc otrzymuje takie samo wsparcie i przestrzeń do rozwoju, a rolą pracowników i nauczycieli jest dobrać poziom zajęć i ćwiczeń stricte pod umiejętności rozwojowe dzieci.
Bibliografia:
[1] Gruszczyk-Kolczyńska, E., & Zielińska, E. (2012). Dwulatki i trzylatki w przedszkolu iw domu. Jak świadomie je wychowywać i uczyć, Centrum Edukacji BLIŻEJ PRZEDSZKOLA, Kraków.
[2] PŁONKA, I. Gotowość do przedszkola dzieci trzyletnich uczęszczających do żłobka.