Nauczyciel wspomagający w przedszkolu, jak sama nazwa wskazuje, jest specjalistą, który ma wspierać dzieci wymagających szczególnej uwagi ze względu na specyficzne potrzeby — edukacyjne, emocjonalne, fizyczne. Jego rola koncentruje się na pomocy dzieciom z niepełnosprawnościami, trudnościami w uczeniu się lub innymi specyficznymi potrzebami, tak, aby mogły one w pełni uczestniczyć w życiu przedszkolnym i osiągać postępy w rozwoju na miarę swoich możliwości. W potrzebie kształcenia specjalnego są więc dzieci w różnym wieku i w różnych grupach, co nasuwa wiele pytań organizacyjnych i wychowawczych. Na część z nich postaramy się odpowiedzieć poniżej.
Spis treści
ToggleO momencie i czasie trwania umowy zawsze decyduje dyrektor szkoły. Dzieje się to bezpośrednio gdy do przedszkola wpłynie orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Decyzja ta więc musi mieć podstawę medyczną i nie wynika z np. woli czy życzenia rodziców.
Ze względów bezpieczeństwa obecne przepisy wskazują, że pod opieką nauczyciela wspomagającego może w tym samym czasie przebywać do 5 maluchów, posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Każdy nauczyciel wspomagający w przedszkolu, niezależnie od zakresu obowiązków i niesionej pomocy pracuje 20 godzin tygodniowo (art. 42 ust. 3 lp 12 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela). Oznacza to, że średnia liczba godzin per dzień wynosi około 4. To ile godzin przypadnie nauczycielowi wspomagającemu w danym dniu, leży w decyzji dyrektora placówki.
W przedszkolach oraz szkołach integracyjnych, a także w tych z oddziałami integracyjnymi, gdzie odbywa się edukacja dzieci zdrowych razem z dziećmi niepełnosprawnymi, zatrudnienie nauczyciela wspomagającego leży w obowiązku placówki.
Według zapisów prawa — jeśli dyrektor placówki otrzyma zgodę organu prowadzącego, może zatrudnić nauczyciela wspomagającego, specjalistów oraz pomoc nauczyciela.
Nauczyciel wspomagający w przedszkolu z racji swoich obowiązków współpracuje ściśle z głównym pedagogiem, rodzicami oraz ewentualnymi specjalistami zewnętrznymi (np. z psychologiem). Jego obecność — w dużym uproszczeniu — pozwala na większą koncentrację na indywidualnych potrzebach dziecka, dostosowywaniu planu edukacyjnego, a także na realizację zaleceń specjalistycznych.
Obowiązki nauczyciela wspomagającego to m.in.:
Podstawą są oczywiście zajęcia indywidualne, które skoncentrowane są na konkretnych potrzebach edukacyjnych ucznia, np. nauce czytania, pisania. W tym obszarze wymienia się także warsztaty, podczas których dzieci z np. spektrum autyzmu uczą się samodzielnego ubierania się i higieny.
Równolegle prowadzone są także klasyczne, grupowe zajęcia edukacyjne oraz udzielane jest wsparcie w postaci zajęć rewalidacyjnych, które skupiają się na rozwijaniu dziecka z konkretnymi niepełnosprawnościami. Niezwykle ważne są także konsultacje edukacyjne dla rodziców, podczas których opiekunowie zdobywają wiedzę i narzędzia w zakresie np. analizowania postępów dziecka.
O potrzebie kształcenia specjalnego wydane zostały konkretne artykuły — tj. § 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. To w nim czytamy, że obowiązek zatrudnienia takiego wsparcia w przedszkolach ogólnodostępnych nałożony jest na wszystkie placówki, w których pojawiają się dzieci objęte kształceniem specjalnym (w tym zespół Aspergera, lub niepełnosprawności sprzężone).
Ponadto kluczowe znaczenie mają:
Praca nauczyciela wspomagającego pociąga za sobą szereg korzyści. Wśród tych najważniejszych wymienia się:
Zgodnie z art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela — nauczyciel wspomagający jest zatrudniony na umowę o pracę w sytuacji, gdy taką potrzebę zgłasza dana placówka. Oznacza to, że jego praca ma charakter określony, z uwzględnieniem, że żadne konkretne artykuły nie wskazują konkretnego okresu, na jaki należy zatrudnić takie wsparcie.
Ocena skuteczności pracy nauczyciela wspomagającego w przedszkolu jest procesem wielowymiarowym, który mierzony jest zarówno poprzez postępy dziecka, jak i dzięki wnioskom, które otrzymują rodzice i nauczyciele.
Bibliografia:
[1] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2020 r., poz. 1309) – § 7 ust. 7
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać