Aby poznać swoje dziecko, należy z nim rozmawiać[1]. Psycholodzy jasno wskazują, że w budowaniu silnej, rodzicielskiej więzi ważna jest otwartość na historie i emocje pociechy. Jednym z obszarów, które warto omawiać z malcem, jest przedszkole.
W jaki sposób prowadzić taką rozmowę? Dlaczego słynne pytanie „jak było w przedszkolu” nie jest najlepszym rozwiązaniem? Czym je zastąpić?
Spis treści
ToggleRozmowa z dzieckiem jest podstawą do budowania relacji, zaufania i wsparcia. Traktowanie swojego syna lub córkę jako pełnoprawnego rozmówcy uczy rozpoznawania emocji, budowania zdań, zarządzania wspomnieniami, odpowiadania na pytania, tworzenia ciągu przyczynowo-skutkowego. Nierzadko to właśnie rozmowa jest pierwszym sygnałem dla rodzica, że maluch ma problemy relacyjne lub rozwojowe, a także że wymaga wsparcia lub interwencji dorosłego. Obserwacja zachowań, analiza słów, ale także otwartość na komunikaty werbalne i niewerbalne to podstawa do poznawania dziecka. Rodzice muszą nauczyć się swojego potomka, który powinien czuć wsparcie, zaangażowanie i zainteresowanie ze strony świata dorosłych.
Forma i sposób zadawania pytań jest kluczowa dla poprowadzenia rozmowy, a tym samym — dla uzyskania uwagi swojego dziecka. Maluch nie powinien czuć się oceniany, a same pytania nie mogą sugerować odpowiedzi.
Pytanie „jak było w przedszkolu?” jest wyjątkowo ogólne i niedoprecyzowane. Dlatego też dzieci zwykle sprowadzają odpowiedź do krótkiego sformowania, które nie zdradza zbyt wiele. Rodzic więc nie powinien być zdziwiony odpowiedzią „ok” lub „dobrze”, ponieważ najpewniej maluch nie jest w stanie wydać innej oceny na podstawie wydarzeń. A to właśnie te konkretne sytuacje mogą wiele powiedzieć o atmosferze w placówce, o relacjach i sposobie pracy nauczycieli.
Zamiast słynnego „jak było w przedszkolu?” zadaj pytanie:
Poproś także, aby maluch pokazał Ci, co zrobił podczas zajęć — pochwal go za wycinanki, kolorowanki, rysunki. Dopytaj, jak je robił, kto mu pomógł, jak się czuł podczas tych kreatywnych prac i co sprawiło mu najwięcej trudności. Im bardziej doprecyzowane i otwarte pytanie, tym lepiej — maluch w ten sposób zyska przestrzeń do opowiedzenia swojego dnia własnymi słowami.
Unikaj pytań, które sugerują odpowiedź lub są zbyt skomplikowane. Bardzo często pytania wielokrotnie złożone są na tyle trudne, że maluch odpowie tylko na wybraną przez siebie część. Często popełnianym przez rodziców błędów jest tworzenie pytań, które mają potwierdzić ich wcześniejsze przypuszczenia (np. które związane są z krytycznym oddziaływaniem środowiska społecznego w przedszkolu — np. „Czy Pani z przedszkola znowu była dla Ciebie niemiła?”).
Podobnie zadziałają pytania zamknięte, które narzucają dziecku odpowiedź „tak/nie” i nie pozwalają mu na opisanie dnia swoimi słowami.
Wychowanie dziecka bazuje na rozmowie. Dzielenie się swoim doświadczeniem, słuchanie historii, wykazywanie się zaangażowaniem i ciekawością to pierwszy krok do tego, aby uniknąć problemów rozwojowych i błędów wychowawczych. Regularny dialog pozwoli uniknąć:
Pytając małego człowieka o jego dzień, pamiętaj, aby kształtować jego tożsamość, uczyć go nazywania emocji, budowania pełnych zdań. Dzięki rozmowom zyskasz wiele korzyści, tj.:
Bibliografia:
[1] Śnieżyński, M. Komunikacja w rodzinie, czyli jak rozmawiać z dzieckiem.
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać