Jak wygląda typowy dzień w przedszkolu?

Regularność to niezwykle ważny bodziec, przyczyniający się do poczucia bezpieczeństwa i stabilności. Maluch, który zna rytm dnia, wie, co go czeka i jakie czynności po sobie postępują, chętniej bierze udział w zajęciach, nie odczuwa napięcia i niepokoju, a także łatwiej przechodzi proces adaptacji.

Z punktu widzenia rodzica — znajomość dziennego harmonogramu pozwala ocenić stopień zaangażowania pedagogów, a scenariusze zajęć ułatwiają nadzór dziecięcego rozwoju. Jak zatem powinien wyglądać typowy dzień w przedszkolu? Czy zawsze organizowane są zabawy sensoryczne?

Jakie są godziny rozpoczęcia i zakończenia dnia w przedszkolu?

Godziny rozpoczęcia i zakończenia dnia są ruchome — tj. placówka ustala je na podstawie zajęć, potrzeb rodziców i dyspozycji kadry. Najczęściej jednak godziny dobrane są pod „standardowy” tryb pracy — tj. od 7:00-9:00, do 12:00-15:00.

Ile powinny trwać zajęcia dla 3 latków?

Zajęcia o charakterze edukacyjnym — tj. skupione na zdobywaniu wiedzy — trwają około 15 minut. Tak krótki czas wynika z faktu, że maluchy mają ograniczoną koncentrację. W przypadku 4-latków zajęcia trwają już 20 minut.

Ile czasu na zabawę w przedszkolu?

To właśnie zabawa ruchowa i pobudzająca kreatywność stanowi za główny punkt dnia. Rolą nauczycieli jest organizować je w taki sposób, aby przy okazji uczyły umiejętności miękkich — np. empatii. Szacuje się, że zabawa to około 1/5 lub 2/5 dnia.

Jakie są typowe aktywności, w które zaangażowane są dzieci w przedszkolu w ciągu dnia?

Oczywiście plan dnia uzależniony jest od trybu pracy i umiejętności pedagogów, zatrudnionych w danej placówce. Najczęściej jednak standardowy dzień w przedszkolu publicznym, wygląda w następujący sposób:

• samodzielna zabawa w przedszkolu — zwykle w postaci wolnego czasu, w którym to dzieci same bawią się dostępnymi zabawkami,
• ruchowe zabawy — organizuje je nauczyciel przedszkolny, np. w postaci prostej gimnastyki i tańców,
• zabawy integracyjne — skupione na współpracy z rówieśnikami i wspólnym tworzeniu,
• zajęcia dydaktyczne — skoncentrowane na rozwoju konkretnych umiejętności (np. czytania i pisania pierwszych literek). Nauczyciel prowadzący tworzy polecenia, które mają na celu nie tylko rozwijać dziecko, ale także diagnozować ewentualne zaburzenia,
• posiłek — zwykle w postaci ciepłego obiadu i zdrowego podwieczorka,
• drzemka,
• zabawy dzieci na świeżym powietrzu.

Jakie są podstawowe cele edukacyjne realizowane przez przedszkole?

W trakcie wychowania przedszkolnego dziecko rozwija się zarówno pod kątem społecznym, jak i emocjonalnym czy motorycznym. Placówka więc pełni niezwykle ważną rolę, m.in. przygotowując dziecko do kolejnego etapu edukacji w szkole podstawowej. Zajęcia dydaktyczne i grupowe uczą m.in. samodzielności, empatii, współpracy z innymi dziećmi, kreatywności, podejmowania inicjatyw, a także rozwijania konkretnych pasji i umiejętności — np. plastycznych czy ruchowych. Dziecko dowiaduje się, jak żyć w społeczeństwie i jakie zachowania są naganne lub akceptowalne przez innych.

Jakie są podstawowe zajęcia i zabawy, które są organizowane dla dzieci w przedszkolu?

Zajęcia podzielić można na dwie grupy — tj. ruchowe oraz te, podczas których dzieci siedzą przy biureczkach lub na podłodze. W pierwszym przypadku zabawa polega na wykonywaniu sekwencji ćwiczeń i koordynacji — np. podczas tańczenia i powtarzania konkretnego układu.

W drugiej grupie zabawa skupia się na kreatywności, pracach plastycznych, śpiewaniu, układaniu klocków lub puzzli. W starszych grupach pojawia się także rytmika, nauka języka (również obcego) i edukacja matematyczna.

Oprócz standardowych zajęć organizowane są także ćwiczenia specjalne, dedykowane konkretnym dzieciom — tj. gimnastyka korekcyjna.

W jaki sposób nauczyciele przedszkola stymulują rozwój emocjonalny i społeczny dzieci?

Zajęcia nastawione są na identyfikowanie i rozróżnianie emocji, a także na współpracowanie z rówieśnikami i poznawanie norm społecznych. Podczas nich dziecko uczy się jak opiekować się zwierzątkami, jak mówić o swoich emocjach i jak nimi zarządzać. Maluch poznaje sposoby na wyciszenie, a także zaznajamia się z normami i zasadami.

Często tworzone są scenariusze zajęć, w których to dziecko ma pokazać, jak głaszcze się kotka (np. na pluszaku), jak pokazywać, że jest mu smutno, jak prosić o pomoc itd.

W jaki sposób nauczyciele przedszkola stymulują rozwój intelektualny dzieci?

Rozwój intelektualny opiera się na założeniu, że inteligencja jest rozwiniętą formą adaptacji biologicznej. Pod tym mianem rozumie więc głównie rozwijanie procesów poznawczych, tj. uwaga, pamięć, spostrzeganie i myślenie. Nauka tych kompetencji w przedszkolu jest trudnym zadaniem, nierzadko wymagającym zaangażowania i sporej wiedzy ze strony pedagogów.

Podczas zajęć dziecko poznaje różne przedmioty, uczy się ich obsługi. Sam nauczyciel prowadzący nierzadko zachęca do samodzielności w odkrywaniu. Wśród najpopularniejszych zabaw, wymienia się:

• układanie historii ze zdjęć,
• układanie puzzli,
• łączenie obrazów w pary,
• zapamiętywanie obrazów — tzw. memory.

W jaki sposób nauczyciele przedszkola stymulują rozwój fizyczny dzieci?

Stymulacja rozwoju fizycznego polega na organizowaniu zajęć ruchowych — zarówno prostych, jak i złożonych, uczących koordynacji i sekwencji ruchowych. Rolą nauczyciela jest stworzyć takie ćwiczenia, aby te nie były zbyt trudne dla dzieci o różnej sprawności.

Przykładowe zabawy:

• tor przeszkód,
• bicie piniaty ze zawiązanymi oczami,
• sztafeta,
• gra w klasy.

Jakie jest podejście przedszkola do nauki przez zabawę i jakie są korzyści dla dzieci wynikające z takiego podejścia?

Nauka przez zabawę jest jedną z najefektywniejszych i najciekawszych sposobów, aby dziecko zaangażowało się w nowe zajęcia. Wśród przedszkolaków jest to niezwykle popularna metoda, dzięki której maluch uczy się podstawowych umiejętności, koncentracji, nierzadko poznaje ciąg przyczynowo-skutkowy. Zabawa wzbudza w nim także naturalną ciekawość świata.

Jakie są typowe metody oceny postępów dziecka w przedszkolu?

Najczęściej stosowana jest diagnoza funkcjonalna, która zachęca do obserwowania, a następnie poddawania analizie i interpretacji funkcjonowania każdego przedszkolaka. Metoda ta pozwala na, m.in. poznanie mocnych i słabych stron dziecka, a także na wszechstronne poznanie swoich podopiecznych.

Bibliografia:

[1] Malec, Z. (1998). Rekreacja ruchowa jako zorganizowana forma zajęć ruchowych. Nauczyciel i Szkoła, 1, 115-119.