Pies i dziecko – wyzwania, zalety i idealne rasy dla maluszka

Posiadanie czworonożnego przyjaciela to ogromne wyzwanie i odpowiedzialność, której powinniśmy uczyć szkraby od najmłodszych lat. Nic tak dobitnie nie uczy empatii i przyjaźni jak opieka nad potrzebującym psiakiem, który niemalże całkowicie uzależniony jest od miłości swoim nowych właścicieli. Wychowywanie dziecka z Burkiem, Sonią lub Sabą niesie za sobą ogrom zalet rozwojowych, rehabilitacyjnych [2], psychologicznych – pod warunkiem, że odpowiednio przygotowujemy dziecko do tych wyzwań. Ważne także, aby podejść do adopcji w sposób rozsądny – tj. zapoznać się z przeszkodami tej decyzji oraz poważnie zastanowić się nad rasą, która docelowo pojawi się w Twoim domu.

Zupełnie inną specyfikę i obowiązki posiadają duże psy, a inne – małe rasy psów. To, którą z nich wybrać, uzależnij od m.in. warunków, możliwości finansowych i wzajemnych oczekiwań. By ułatwić Ci tą piękną, ale i odpowiedzialną decyzję – przygotowaliśmy poradnik, w którym doradzamy jakie rasy szczególnie dobrze dogadują się maluszkiem. Wskażemy także jakie obowiązki, wyzwania i zalety niesie za sobą adopcja ze schroniska, domu tymczasowego lub zaufanej, sprawdzonej hodowli.

Jak przygotować się do adopcji psa?

Wybierając czworonożnego przyjaciela i kompana dla swojego malucha, ważne jest, aby podejmować decyzję świadomie i odpowiedzialnie. Adopcja czy zakup psiaka powinna być przemyślana i dokładnie przeanalizowana. Nie warto podejmować tej decyzji pod wpływem emocji i chwili. Liczne akcje społeczne edukują również, że psiak nie powinien być sposobem na świąteczny czy urodzinowy prezent – zwłaszcza, jeśli ma pełnić formę niespodzianki, której nie rozważał przyszły właściciel.

Pamiętaj, że czworonożny przyjaciel jest istotą, która czuje, rozumie i jest całkowicie uzależniona od Twojej pomocy, miłości i dobroci. Twoja decyzja wpływa więc nie tylko na członków rodziny, ale także bezpośrednio na zwierzę, któremu należy zapewnić odpowiedni dom.

• Bezpieczeństwo dziecka: wybierz sprawdzony proszek do prania – ranking TOP3

O podjętej decyzji i jej konsekwencjach warto porozmawiać z dziećmi, które powinny poznać nowe obowiązki i hierarchię w domu. Dobrze, aby dziecko od początku wiedziało co będzie musiało robić, w związku z pojawieniem się kudłatego członka rodziny. Uświadom malca o konsekwencjach niedopilnowania tych obowiązków, uprzedź jak wyglądają spacery, odpowiednie karmienie, czego nie wolno robić i co może sprawiać ból.

Ponadto, przygotuj się poprzez:

• Dokładne poznanie fundacji/schroniska/hodowli. Jeśli zdecydujesz sia na psa rasowego – upewnij się, że hodowla spełnia prawne wymogi i stawia na bezpieczeństwo (również w kontekście genetycznym) szczeniąt. Nie wspieraj pseudohodowli, które są główną przyczyną wad genetycznych i przedwczesnych zgonów. Nie płać za psa, który jest kundelkiem i jedynie imituje pożądaną przez Ciebie rasę.
• Edukację. Przeczytaj jakie cechy ma dana rasa, z czym się ona wiąże, jakie ma wyzwania, czego potrzebuje, jaki tryb życia jest najodpowiedniejszy i co powinna jeść.
• Przebadanie dziecka. Sprawdź, czy Twoje dziecko nie ma alergii na sierść psa – bardzo często zwrot adopcyjny dokonywany jest przez dziecięce alergie, przez co czworonóg odczuwa traumę, której można było uniknąć.
• Zmieniony tryb pracy i harmonogram dnia. Pies potrzebuje regularnych spacerów, dlatego nie powinien pozostawać sam dłużej niż 8 godzin dziennie. Wprowadź dyżury i podziel się obowiązkami z każdym członkiem rodziny – najlepiej jeszcze przed adopcją.

Jaka rasa psa dla małego dziecka?

Pewne rasy klasyfikowane są jako bardziej ugodowe, przyjacielskie, wymagające mniejszej aktywności itd. Wybierając psa nie kieruj się słodkim wyglądem i uroczym pyszczkiem – dużo ważniejszy jest temperament, potrzeby i ewentualne obciążenie genetyczne, które może utrudniać opiekę. Udaj się do behawiorysty lub weterynarza, który rozwieje Twoje wątpliwości i pomoże ci wybrać idealną rasę. Wśród tych najczęściej rekomendowanych są:

• Labradory,
• Golden Retrievery,
• Pudle,
• Owczarek szkocki – collie,
• Bokser,
• Buldog francuski,
• Seter,
• Jack Russel Terrier,
• Kundelek.

Wszystkie te rasy wymagają opiekuńczości, zaangażowania, odpowiedniego wychowania i cierpliwości. Pamiętaj, że relacja psa z dzieckiem, w dużej mierze, zależy od nauki, szkoleń i Twojego przygotowania – im więcej pracy na to poświęcisz, tym piękniejszą relację uda Ci się stworzyć.

Jaka rasa psa dla dziecka z Aspergerem?

W przypadku stwierdzonego autyzmu lub Aspergera (nazwa ta jest nieco przestarzała), doskonała będzie łagodna rasa psa dla dziecka – tj. taka, która wykaże się cierpliwością, akceptacją i wiernością. Ważne jest, aby psiak nie zwiększał poziomu agresji i frustracji, jednocześnie wywołując poczucie bezpieczeństwa. Szczególnie zalecane są rasy o spokojnym usposobieniu, z wysokim ilorazem inteligencji i wykazujące się łatwością w szkoleniu i edukacji. Wszystkie te wymagania “spełniają” rasy takie tak owczarek szkocki, cocker spaniel, labrador i golden.

Zalety wychowywania dziecka z psem

Lekarze i psycholodzy podkreślają, że wychowywanie dziecka z czworonożnym przyjacielem to nie tylko obowiązki i wyzwania, ale także mnóstwo zalet i pozytywnych bodźców, które kształtują cechy osobowości, uczą i rozwijają. Wśród najczęściej pojawiających się plusów tej decyzji, jest:

• Nauka empatii – dziecko uczy się delikatności, czułości i tego, że zwierzę ma uczucia, a pewne zachowania mogą być dla niego nieprzyjemne.
• Nauka odpowiedzialności – psiak jest uzależniony od Twojego wsparcia i systematycznej opieki. Ważne jest, aby go wyprowadzać, leczyć, karmić i pielęgnować. Dziecko uczy się tych potrzeb i rozumie jaką rolę pełni w procesie.
• Zrozumienie relacji przyczynowo-skutkowej – dziecko wie, że każde zachowanie i decyzja niesie za sobą konsekwencje (np. brak spaceru powoduje, że szczenię załatwia się na dywan).
• Uczy przyjaźni, wierności, miłości, bezinteresowności.
• Odpręża i wzmocnienia organizm, co jest zgodne z dogoterapią – stosowaną w licznych terapiach i rehabilitacji[1].
• Zachowanie aktywnego tryb życia – zwłaszcza w przypadku ras, które potrzebują dłuższych spacerów lub harców na świeżym powietrzu.
• Wzmocnienie odporności – badania wykazały, że kontakt z nowymi bodźcami przyczynia się do tworzenia przeciwciał, a tym samym – do budowania odporności na alergie, bakterie i wirusy.
• Zmniejszone uczucia napięcia, pozytywny wpływ na pracę układu krwionośnego, dostarczanie endorfin.

Bibliografia:

[1] Kubryn, T. WPŁYW DOGOTERAPII NA ROZWÓJ DZIECKA Z AUTYZMEM–AKTUALNY STAN WIEDZY. Interdyscyplinarne rozumienie problemów związanych z diagnostyką i terapią dziecka, 94.

[2] Nawrocka-Rohnka, J. O. A. N. N. A. (2010). Dogoterapia jako metoda wspomagania rehabilitacji dziecka z zaburzeniami rozwoju. Nowiny Lekarskie, 79(4), 304-310.