Jednymi z najbardziej stresujących i niepokojących chwil w życiu rodzica jest… choroba dziecka. Nierozwinięty jeszcze układ odpornościowy, który buduje przeciwciała i zmierza się z nowymi, nieznanymi do tej pory wirusami lub bakteriami, jest niezwykle “chłonny”. Dlatego też dzieci tak często chorują – zwłaszcza, jeśli chodzą do żłobka i przedszkola, gdzie narażone są na ogrom zarazków, osiadających na zabawkach czy wspólnych toaletach.
Wśród częstych dolegliwości, jest tzw. półpasiec, który przynależy do chorób wirusowych. Co ciekawe – półpasiec objawy dotyczą zarówno młodszych, jak i starszych pacjentów, co w oczywisty sposób naraża również starsze pokolenia. Jak wygląda półpasiec leczenie? Czy domowe sposoby są wystarczające, a jeśli nie – kiedy warto udać do się pediatry lub lekarza prowadzącego?
Spis treści
TogglePółpasiec jest często występującą chorobą zakaźną, która wywoływana jest przez wirus – herpesvirus varicella zoster. Wirus ten przyczynia się także do występowania ospy wietrznej, na którą warto zaszczepić swojego malucha.
Ryzyko zarażenia półpaścem rośnie w momencie obniżonej odporności. Na skutek osłabionego organizmu dochodzi do pierwszych objawów – tj. piekącego bólu i zapalenia nerwu.
Półpasiec przypomina chorobę skóry, dlatego bardzo często utożsamiany jest jako problem dermatologiczny. W rzeczywistości jednak zmiany wywołane są przez wirus, którego leczenie powinno odbywać się “od wewnątrz”.
Podobnie jak przy popularnej “wiatrówce” – wysypka przemienia się w drobne grudki, a następnie strupki. Wszystko to uzupełnia zaczerwieniona i podrażniona skóra oraz rumień, który otacza drobne wypustki z białym płynem.
Co ważne – półpasiec objawia się nie tylko zmianami skórnymi, ale także:
Jeśli nie jesteś pewna, czy Twoje dziecko cierpi na półpasiec – udaj się do lekarza prowadzącego na konsultacje. Pomocne także okażą się półpasiec zdjęcia, które dokładnie pokazują jak wyglądają opisywane, charakterystyczne zmiany skórne.
Proces i tempo zarażania uzależnione jest od wielu aspektów – m.in. od odporności organizmu. Lekarze rekomendują jednak, aby izolacja w domu trwała nawet do 3. tygodni od wystąpienia pierwszych, alarmujących objawów (tj. gorączki czy zmian skórnych). Tak długi czas wynika z faktu, że zmiany skórne w postaci pęcherzyków mogą utrzymywać się nawet powyżej 2. tygodni.
Półpasiec, jako choroba wysoce zakaźna, bardzo łatwo przemieszcza się z organizmu na organizm. Nawet niewielki kontakt z wirusem, może spowodować opisywane objawy. Dlatego też rekonwalescencja w domu i izolacja osoby chorej jest niezbędna dla zachowania zdrowia i bezpieczeństwa innych maluchów lub członków rodziny.
Leczenie półpaśca powinno odbywać się po wcześniejszej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Nie podejmuj się diagnozy na własną rękę – zwłaszcza, jeśli nie masz pewności co do jej poprawności.
Leczenie tego schorzenia polega na podawaniu leków przeciwwirusowych oraz działaniu objawowym. Najczęściej klasyczne leki przeciwwirusowe wystarczą, ale w przypadku dużego bólu rekomenduje się także zażywanie środków przeciwbólowych i plastrów z kapsaicyną.
W przypadku zakażenia zmian skórnych lekarze przepisują także antybiotyki, które należy zażywać zgodnie z zaleceniami pediatry.
Konsultacja z lekarzem jest niezbędna z kilku powodów. Jednym z nich jest fakt, że półpasiec może występować w różnych odmianach, co w oczywisty sposób utrudnia diagnozę.
Wśród najczęściej wymienianych, jest m.in.:
Niepoprawnie stosowane leczenie lub błędna diagnoza może być przyczyną występowania powikłań. Maluch wtedy najczęściej narzeka na przewlekły lub nawracający nerwoból, zapalenie spojówek lub nerwu wzrokowego, zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych i nierzadko – zapalenie mózgu. W skrajnych wypadkach może również dojść do zapalenia rdzenia kręgowego i porażenia nerwów (najczęściej nerwów twarzowych).
Najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym sposobem na zabezpieczenie swojego malucha jest szczepienie. Z racji tego, że na opisywane schorzenie cierpią najczęściej dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym, rekomenduje się, aby szczepić dziecko jeszcze przed 6. rokiem życia. Sama szczepionka zarejestrowana jest od ukończenia 9. miesiąca, a lekarze wskazują, aby podawać ją między 12. a 18. miesiącem życia. Dotychczasowe badania pokazały, że dzieci po szczepieniu w tym terminie statystycznie rzadziej chorowały na schorzenia, wywoływane przez wspomniany wirus herpesvirus varicella zoster.
Bibliografia:
[1] Kasperek, K. (2017). Półpasiec, czyli cała choroba. Tygodnik Poradnik Rolniczy, (36).
[2] Kalinowska-Nowak, A. (2016). Jak leczyć półpasiec by trwał jak najkrócej?. Medical Tribune, (9).
[3] Górkiewicz-Petkow, A. Opryszczka, półpasiec–przebieg kliniczny, leczenie. Przewodnik Lekarza/Guide for GPs, 3(3), 97-98.
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać