Dlaczego różyczka może być niebezpieczna dla Twojego dziecka?

Zdrowie dziecka jest priorytetem dla każdego rodzica. Nic więc dziwnego, że wszelkie, pojawiające się i alarmujące dolegliwości to niezwykle stresujący moment – nie tylko dla dziecka, ale także dla rodzica. Wśród chorób wieku dziecięcego, niezwykle często wyróżnia się popularną wiatrówkę, która wyróżnia się wysypką i ogólnym, złym samopoczuciem. Dolegliwości tych nie należy bagatelizować, bowiem nieodpowiednie podejście i nieświadomość zagrożenia może spowodować, że różyczka choroba stanie się niezwykle niebezpiecznym schorzeniem. Które objawy powinny zapalić nam “żółtą lampkę”? Kiedy udać się do lekarza i jak zminimalizować ewentualne ryzyko?

Jak wygląda różyczka?

Różyczka (z łaciny rubella) należy do grupy chorób, występujących głównie w wieku dziecięcy. Wirus ten jest wysoce zakaźny, co z pewnością zauważyli rodzice, których dzieci uczęszczają do przedszkoli i szkół. Jej popularna, zamienna nazwa – wiatrówka – nawiązuje do wysokiej zaraźliwości oraz faktu, że na wirus może być przenoszony pod wpływem wiatru, pokonując w ten sposób nawet kilka metrów.

Najczęściej różyczkę przechodzi się w wieku przedszkolnym i szkolnym. Do zakażenia dochodzi po wcześniejszym kontakcie z innym chorym – głównie poprzez drogę kropelkową (tj. wydzieliną, taką jak krew, mocz, kał). Co istotne – wirus może również przenosić się przez łożysko, powodując tzw. różyczkę wrodzoną (o której więcej przeczytasz poniżej).

Okres wylęgania choroby wynosi powyżej 3. tygodni, a zakaźność pojawia się na tydzień przed pojawieniem się pierwszych objawów, trwając nawet do 5. dni od ich ustąpienia. Zakaźność choroby jest niezwykle wysoka, głównie dlatego, że chory zanim zaobserwuje u siebie pierwsze objawy, może zacząć zarażać innych. Szczególnie narażone są grupy, które mają ze sobą bliski kontakt – np. w miejscach publicznych, takich jak place zabaw, przedszkola i świetlice.

Objawy różyczki, które pojawiają się zdecydowanie najczęściej, to:

• ból głowy,
• ból mięśni,
• stan podgorączkowy,
• gorsze samopoczucie,
• powiększenie węzłów chłonnych,
• wysypka plamista, zanikająca po około 3 dniach.

Różyczka przebiegać może zarówno w sposób bezobjawowy, jak i wysoce uporczywy, utrudniając codzienne funkcjonowanie i zwiększając ryzyko utraty zdrowia. Dlatego też tak ważne jest aby obserwować objawy i zachowanie malucha, konsultując się z lekarzem prowadzącym i pediatrą. Pamiętaj, aby nie diagnozować i nie leczyć dziecka na własną rękę – zwłaszcza, jeśli nie jesteś pewien, czy zaobserwowane objawy wpisują się w etymologię wiatrówki.

Dlaczego różyczka może być niebezpieczna?

Różyczka jest wyjątkowo groźną chorobą dla kobiet w ciąży – zwłaszcza jeśli ta pojawi się w pierwszym trymestrze. Na skutek zakażenia różyczką może dojść do wad rozwojowych u płodu (tzw. zespół różyczki wrodzonej). Ta, jak sama nazwa wskazuje, rozwija się w trakcie życia płodowego – a konkretnie w pierwszych tygodniach ciąży.

• Choroba, która spędza sen z powiek każdej matce. Zapalenie płuc – objawy, przebieg

Różyczka wrodzona może wpłynąć na m.in. masę urodzeniową dziecka, doprowadzając do przedwczesnego porodu (a nierzadko także do śmierci płodu). Dzieci, które przeszły wrodzoną różyczkę mogą narzekać na objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, a także sercowo-naczyniowego i krwionośnego. Szacuje się że śmiertelność dzieci, cierpiących na tą chorobę, wynosić może nawet 20%.

Bardzo często lekarze wskazują, że jeżeli kobieta planuje ciążę, a nie przebyła różyczki w przeszłości (lub nie była szczepiona), powinna sprawdzić poziom przeciwciał, które oznacza się klasą IG. Ich brak jest wskazaniem do szczepienia, które powinno nastąpić na około 3 miesiące przed planowaną ciążą.

Wskazaniem do szczepienia jest fakt, że różyczka, którą przechodzi dziecko lub osoba dorosła, może przyczynić się do licznych skutków ubocznych. Co prawda dochodzi do nich niezwykle rzadko, ale ich stopień i zakres bywa bardzo niebezpieczny. Na czele wyróżnia się m.in. ból stawów, zapalenie mózgu i małopłytkowości, która objawia się między innymi krwawieniem z dziąseł.

Szczepienie odra, świnka, różyczka ile wkłuć?

Szczepionka MMR to preparat skojarzeniowy, zawierający szczepy wirusów, które są żywe i osłabione, co zwiększa naturalną odporność na choroby zakaźne – odrę, świnkę i różyczkę. Zgodnie z kalendarzem szczepień – podaje się dwie dawki szczepionki:

• pierwsza – ok 13-15 miesiąca życia,
• druga – ok 6. roku życia.

Różyczka, odra i świnka może mieć niezwykle negatywny wpływ na nasze zdrowie. Dlatego też od 2004 roku obowiązkowe szczepienie, które ma wspomagać dzieci w walce z chorobami. Co ważne – pojedyncze preparaty nie są dostępne na polskim rynku.

Szczepionka podawana jest podskórnie lub domięśniowo, w dawce podstawowej i uzupełniającej. Obecnie zaleca się, aby szczepiły się trzy, główne grupy pacjentów:

• osoby, które dotychczas się nie szczepiły,
• osoby, które otrzymały tylko jedną dawkę szczepienia,
• młodekobiety, które zawodowo pracują z dziećmi (np. w szkole) i które planują ciążę (ten fakt związany jest z wspomnianą już różyczką wrodzoną).

Bibliografia:

[1] Lipka, B., Milewska-Bobula, B., Radziszewska-Konopka, M., Trzebicka, A., & Rosowska, A. (2009). Zaburzenia neurosensoryczne w przebiegu wybranych zakażeń wrodzonych w materiale własnym. Pediatria Polska, 84(3), 239-245.

[2] Jankowska, A., Wysocki, J., & Cichowicz-Kostrzyńska, M. (2003). Szczepienia w profilaktyce zespołu różyczki wrodzonej. Przewodnik Lekarza/Guide for GPs, 6(10), 101-105.