Kto powinien odprowadzać dziecko do przedszkola?

Maluchy, które chodzą do przedszkola, powinny mieć zapewnioną jak najwyższy poziom bezpieczeństwa. Dotyczy to nie tylko zabawy i edukacji w placówce, ale także wszelkich, ustalonych wcześniej procesów wewnętrznych, związanych z np. odprowadzaniem i odbieraniem dzieci z przedszkola. Z tego też względu oddziały tworzą konkretne regulaminy i zapisy statutu, które doprecyzowują, w jaki sposób i kto powinien odprowadzać malucha do przedszkola. Dlaczego tak ważne jest ustalenie, kto odprowadza dziecko do przedszkola? Jaka jest rola mamy i taty w tym procesie?

Kto powinien odprowadzać dziecko do przedszkola?

Dziecko do przedszkola powinno być odprowadzane przez rodziców (opiekunów prawnych) lub przez inne, upoważnione do tego osoby. To właśnie te osoby są odpowiedzialne za bezpieczeństwo dziecka w drodze do przedszkola, aż do momentu przekazania go pod opiekę nauczyciela. Przepisy nie doprecyzowują, kto dokładnie powinien pełnić tę rolę, dlatego też istnieje w tym zakresie pewna dowolność.

Co jednak ważne:

• Osoby upoważnione przez rodziców (prawnych opiekunów) do obioru dziecka powinny być pełnoletnie.
• Jeśli osoba, która odprowadza malucha nie jest rodzicem, placówka może oczekiwać pisemnej zgody ze strony opiekuna prawnego.
• Dziecko powinno być przyprowadzone do Przedszkola w konkretnych godzinach — narzuconych przez placówkę. Potrzebę późniejszego przyprowadzenia dziecka należy zgłosić nauczycielowi z odpowiednim wyprzedzeniem.
• Rodzic ma obowiązek osobiście oddać malucha pod opiekę odpowiedniego nauczyciela.
• To opiekunowie (nie nauczyciele) odpowiadają za bezpieczeństwo dziecka w drodze do Przedszkola. Odpowiedzialność ta zmienia się w momencie przekazania go nauczycielowi.
• Nauczyciel może sprawdzić i wymagać, aby proces przyprowadzania malucha jest zgodny ze statutem przedszkola.

Jak rodzice powinni decydować o odprowadzaniu dziecka?

Rolą opiekuna jest dbać o bezpieczeństwo swojego dziecka. Dlatego też to rodzice powinni decydować o tym, kto odprowadza i odbiera dziecko z przedszkola — niezmiennie w sposób uporządkowany i przemyślany. Ustalenie takiego planu z wyprzedzeniem ułatwia codzienną organizację oraz minimalizuje ryzyko, że dziecko zostanie nieodebrane z przedszkola. 

Warto, aby decyzja ta była efektem rozmowy, podczas której rodzice uwzględnią swoje plany i zobowiązania zawodowe, tak aby wspólnie podzielić obowiązki. Regularne uczestnictwo zarówno mamy, jak i taty w odprowadzaniu i odbieraniu dziecka nie tylko buduje bliską relację z dzieckiem, ale też pomaga utrzymać równowagę w obowiązkach rodzicielskich.

Ustalanie: kto odprowadza dziecko?

Decyzja o tym, kto będzie odprowadzać dziecko do przedszkola, zazwyczaj wynika z codziennych obowiązków i harmonogramu pracy rodziców. Zanim więc ustalisz, kto odprowadza dziecko, odpowiedz sobie na pytanie:

• O której zaczynają się zajęcia w przedszkolu?
• O której rozpoczynasz pracę?
• Jak daleko znajduje się placówka od domu i miejsca pracy?
• Kto będzie odbierał dziecko tego samego dnia?
• Jak wygląda plan danego dnia?
• Czego danego dnia potrzebuje maluch?
• Kto ma prawo jazdy?

Wpływ godzin pracy rodziców na decyzję

Godziny pracy rodziców mają kluczowy wpływ na to, kto i o której godzinie może odprowadzać dziecko do przedszkola. Zasada jest prosta: jeśli jeden z rodziców zaczyna pracę wcześnie rano, to drugi przejmuje obowiązek związany z odprowadzeniem pociechy do placówki. 

Rodziny, które dysponują elastycznym czasem pracy lub pracują zdalnie, mogą podzielić to zadanie między siebie i dostosowywać grafik do potrzeb dziecka. Problemem pojawia się, gdy oboje rodzice pracują na pełen etat i rozpoczynają pracę o podobnej godzinie. To wtedy szuka się pomocy wśród bliskich (np. wśród dziadków, którzy także mogą przejąć ten obowiązek).

Rola mamy w odprowadzaniu dziecka do przedszkola

Polski Instytut Ekonomiczny wskazał, że w polskich domach 68% kobiet przejmuje obowiązki związane z dzieckiem. W przypadku mężczyzn jest to zaledwie 11%. Co więcej – 55% Mam wykonuje więcej obowiązków domowych i opiekuńczych, niż Ojcowie. Badania wskazują, że w 2018 roku 60% matek regularnie zajmowało się odprowadzaniem malca, podczas gdy w przypadku ojców odsetek ten wynosił 25%. Pozostałe 15% stanowiły inne osoby, takie jak dziadkowie czy opiekunki. Te dane odzwierciedlają utrzymujący się podział ról w rodzinie, gdzie matki częściej angażują się w codzienną opiekę nad dziećmi. To pozwala sądzić, że zdecydowanie więcej kobiet bierze na swoje barki odprowadzanie i odbieranie dziecka z placówki. 

Oczywiście dla wielu dzieci obecność mamy podczas drogi do przedszkola stanowi emocjonalne wsparcie, szczególnie w okresie adaptacyjnym. Mama jest źródłem ciepła, bezpieczeństwa i troski, dlatego ważne jest, aby była częścią tego procesu. Należy jednak pamiętać, że obowiązek ten może także przejąć Ojciec.

Rola taty w odprowadzaniu dziecka do przedszkola

CBOS wskazuje, że aż 41% ojców podejmuje decyzje związane ze sposobem wychowywania dzieci. W przypadku mam jest to tylko 10%. W zestawieniu z powyższymi statystykami można więc przypuszczać, że to Tata decyduje o podziale obowiązków, zwykle powierzając moment odprowadzenia mamie. 

A szkoda, bowiem rola taty w tej czynności często wiąże się z urozmaiceniem rutyny dziecka i może mieć pozytywny wpływ na relację ojciec-dziecko. Tatusiowie często wnoszą do tej codziennej czynności elementy zabawy, co sprawia, że droga do przedszkola staje się dla dziecka przyjemnym doświadczeniem. Są także opoką, symbolem odwagi i siły, co ma ogromne znaczenie w przypadku maluchów lękliwych i nieśmiałych. 

Na szczęście widać nadchodzące zmiany w tym obszarze. Według raportu „Tata” opublikowanego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę w 2022 roku, 60% ojców deklaruje codzienne zaangażowanie w opiekę nad dziećmi, w tym odprowadzanie do przedszkola. Ponadto badania wskazują, że zdecydowana większość ojców udziela swoim dzieciom pomocy w nauce szkolnej.

Znaczenie więzi z dzieckiem podczas odprowadzania do przedszkola

Odprowadzanie dziecka do przedszkola to nie tylko codzienna czynność. To czas, w którym dziecko czuje się bezpieczne i otoczone uwagą rodzica. To może być ważny rytuał, który ułatwia rozłąkę i stanowi za ważne rozpoczęcie dnia w przedszkolu. Wspólna droga, rozmowy, a nawet drobne zabawy, tj. śpiewanie ulubionej piosenki, wzmacniają poczucie bliskości i zaufania. 

Regularne odprowadzanie dziecka pozwala także rodzicom na lepsze poznanie jego emocji związanych z przedszkolem, rówieśnikami, zajęciami, a dziecku daje pewność, że jest ważne i wspierane — zarówno przed, jak i po zajęciach. To codzienny moment, który przyczynia się do budowania stabilnej i pełnej zaufania relacji. To czas rozmów, wymiany emocji, poświęcenia wzajemnej uwagi, która niweluje ewentualny strach czy smutki. Ważne jest więc, aby te odczucia wypływały od dwóch rodziców, którzy powinni angażować się po równo w proces wychowywania i edukacji swojej pociechy.

Bibliografia:

[1] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. Nr 61, poz. 624, z późn. zm.).