Przedszkole to miejsce, gdzie dzieci uczą się pierwszych interakcji społecznych, nabywają umiejętności i rozwijają swoją osobowość. Jednak nie każde dziecko adaptuje się w tym środowisku w sposób płynny i bezproblemowy. Dla niektórych maluchów, a także dla ich opiekunów i nauczycieli, przedszkolne doświadczenia mogą stać się źródłem licznych wyzwań. To wtedy maluch otrzymuję łatkę „trudnego”. Tak naprawdę pod tym określeniem rozumie się dzieci, które sprawiają trudności wychowawcze, wymagają większej uwagi i nierzadko konkretnych metod, które pomogą im poradzić sobie z trudnymi emocjami i wyzwaniami rozwojowymi. Skąd się biorą problemy wychowawcze wieku przedszkolnego? Co zrobić, aby dziecko zrozumiało, że pewne zachowania są nieakceptowalne?
Spis treści
Toggle„Trudny” maluch wyróżnia się niestandardowymi, emocjonalnymi i trudnymi zachowaniami, które wymagają wsparcia pedagoga lub rodzica. [1] W grupie tych zachowań mowa o:
Nauczyciele często korzystają z technik pozytywnego wzmocnienia, ustanawiają jasne i konsekwentne granice, stosują techniki relaksacyjne, pracują nad umiejętnościami społecznymi dziecka oraz współpracują z rodzicami i specjalistami. Ich praca polega więc na obserwowaniu, nagradzaniu, rozmawianiu i stosowaniu konkretnych metod, dzięki którym maluch poczuje się pewniej i bezpieczniej. Nierzadko podczas tego procesu zajęcia prowadzone są z innymi dziećmi, aby zacieśniać więzy, przełamywać bariery i uczyć norm społecznych.
Jakie działania NIE są zalecane w pracy z trudnymi dziećmi?
Otwarta i regularna komunikacja z rodzicami pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb i zachowań dziecka, a także na wymianę informacji o strategiach radzenia sobie z problemem oraz koordynację działań w domu i przedszkolu. Nierzadko to właśnie współpraca na linii opiekunowie-pedagodzy jest gwarantem sukcesu i znalezienia konkretnych metod, które pomogą poradzić sobie z trudami wychowawczymi.
W życiu dziecka niezwykle ważną rolę pełnią dorośli. Obranie więc wspólnego stanowiska, wymiana obserwacji, dzielenie się uwagami i pomysłami stworzy mur wsparcia, którego potrzebuje dziecko w wieku przedszkolnym. Wychowanie dziecka to wypadkowa nie tylko pracy w domu, ale także procesu edukacji przedszkolnej i zaangażowania wszystkich opiekunów.
Mając na względzie Ustawę o Prawie Oświatowym, należy pamiętać, że rodzice posiadają szereg praw i obowiązków, związanych z opieką i edukacją swojego dziecka. Mowa tu m.in. o prawie do uzyskiwania informacji na temat jego rozwoju, postępach oraz zachowaniu, a także otrzymywania pomocy psychologiczno-pedagogicznej (w razie gdy tego wymaga zachowanie dziecka).
Oczywiście. Wiele przedszkoli oferuje programy wsparcia dla dzieci z trudnościami, takie jak terapia behawioralna, terapia mowy czy terapia zajęciowa. W tym celu warto udać się do urzędu gminy/miasta, który udzieli więcej informacji o otwartych i aktualnych programach. Niektóre placówki współpracują także z poradniami, oferując bezpłatne konsultacje ze specjalistami.
Dziecko ma prawo do bezpieczeństwa, wsparcia i odpowiedniej edukacji. Rodzice mają prawo do informacji o zachowaniu swojego dziecka, uczestniczenia w procesie podejmowania decyzji oraz dostępu do wsparcia i zasobów. Mówią o tym konkretne zapisy, konwencje i ustawy, które mają na celu chronić dobro rodziców i dzieci.
Na wyróżnienie zasługuje:
Tak, podejście do trudnych dzieci może się różnić w zależności od kultury, tradycji edukacyjnych, dostępności zasobów czy przepisów prawnych. W niektórych placówkach istnieje silne wsparcie dla integracji dzieci z trudnościami, podczas gdy w innych rodzice są kierowani do innych, specjalistycznych placówek.
Uwaga! Placówki publiczne zwykle mają inne procedury, niż placówki prywatne. W przypadku dalszych pytań zapoznaj się ze statutem wybranego przedszkola.
Bibliografia:
[1] Kowolik, P. (2013). Dziecko trudne.„. Nauczyciel i Szkoła, 2(54), 93-99.
[2] Konwencja o Prawach Dziecka (1989), ONZ
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać