Ból (według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu) jako subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstaje pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniem. Ból może być ostry lub przewlekły. Może być odczuwany jako mrowienie, pieczenie, napięcie, zaburzenie czucia, wrażliwość, może się „rozlewać”.
Spis treści
TogglePrzyczyn bólu uda może być wiele. Od mniej poważnych, do takich, które wymagają natychmiastowej interwencji lekarza. Dlatego, gdy wystąpi ból trzeba dokładnie zaobserwować jego rozwój, umiejscowienie i charakter.
– DOMS potoczne „ zakwasy”
– zła postawa
– przeciążenie
– naciągnięty mięsień
– urazy więzadeł, ścięgien
– stłuczenia
– problemy neurologiczne
– rwa kulszowa
– naderwany mięsień
– zerwany mięsień
– ucisk na nerw skórny, rwa udowa
– neuralgie
– krwiak
– niedokrwienie
– stany zapalne
– ITBS zespół pasma biodrowo-piszczelowego
– zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)
– fibromialgia – przewlekła choroba układu mięśniowo-szkieletowego
– przepuklina udowa
– choroby pasożytnicze (borelioza)
– choroby żylne
Jeśli jest pewność, że przyczyną bólu jest ciężki trening, zrobiony jakiś czas wcześniej mogą pomóc ćwiczenia rozciągające, pływanie, wypoczynek, odpowiednie odżywianie, zabiegi odnowy biologicznej takie jak masaż, bicze wodne, sauna. Można także przyjmować suplementy. Maści, plastry czy leki przeciwbólowe również powinny pomóc.
Gdy istnieje zagrożenie, że doszło do poważniejszego uszkodzenia warto wykonać badanie RTG, rezonans magnetyczny, tomograf komputerowy.
Naciągnięcia, zerwania, naderwania – należy wykonać zabieg USG, który pozwoli stwierdzić w jakim stopniu uszkodzone są mięśnie. Leczenie w tym przypadku związane jest z unieruchomieniem kończyny, gdy problem jest poważniejszy – również z zabiegiem chirurgicznym.
Gdy ból jest silny potrzebna jest profesjonalna diagnoza uszkodzeń, jednak w momencie, gdy odczucia nagłego bólu spowodowanego rwą kulszową ( rwący ból w obrębie lędźwi, który promieniuje do pośladków, ud, a nawet stóp) należy przyjąć pozycję leżącą z podniesionymi nogami na podwyższeniu.
W przypadku ITBS zalecana jest przerwa od treningów, leczenie zachowawcze, a następnie stabilizacja i wzmocnienie mięśnia pośladkowego i innych mniejszych mięśni.
Problem czasami wymaga terapii manualnej, fizjoterapii, rehabilitacji, dlatego warto polegać na swoich odczuciach i udać się do lekarza, gdy tylko uznamy, iż przyczyna bólu jest poważniejsza niż zakwasy, delikatne naciągnięcie czy stłuczenie. Ból w udzie może być skutkiem różnych innych schorzeń na przykład kręgosłupa, dlatego warto wykryć tego typu schorzenia jak najwcześniej i odpowiednio dobrać terapię zapobiegawczą.
Przede wszystkim należy dobrać trening odpowiedni do swoich możliwości. Ważne, by nie był on zbyt przeciążający. Warto też odpowiednio dostosować sposób żywienia do wysiłku treningowego. Pomóc może w tym trener personalny. Należy także zawsze pamiętać o rozgrzewce przed każdym treningiem oraz dokładnym rozciąganiu mięśni po skończonych ćwiczeniach. Należy także robić regularne badania krwi, które pomogą w wykryciu wielu schorzeń, zanim dzięki aktywności ruchowej dadzą o sobie znać.
Przyczyn jak i skutków bólu uda po treningu może być bardzo wiele, dlatego należy dbać o zdrowie i dobre samopoczucie, stosować środki przeciwdziałające aby ich uniknąć.
Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego też czasem może być ciężko ocenić, jak bardzo poważnie należy go traktować. Jak wiadomo, zawsze lepiej zapobiegać, niż zwalczać zwłaszcza, jeśli chodzi o tak mało przyjemne uczucie, jakim jest ból.
Wyprawka do przedszkola - o czym trzeba pamiętać