Gdy twoje dziecko choruje, bardzo często ogarnia cię lęk, strach, niepewność. To wtedy poszukujesz przyczyn pojawiających się objawów, dzwonisz do lekarzy i sięgasz do domowej apteczki. Wśród najczęściej pojawiających się i niepokojących chorób – zwłaszcza w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym – jest tzw. ospa wietrzna.
“Wiatrówka” obecnie jest jedną z najpopularniejszych chorób zakaźnych w Polsce – jak podają statystyki – każdego roku odnotowuje się około 140000 dzieci przechodzących ospę, z czego zdecydowana większość dotyczy maluchów do 9 roku życia.
Do rozwinięcia choroby wystarczy krótki kontakt z osobą zakażoną, która jest często nieświadoma czyhającej choroby i obecności wirusa VZV. Zatem, jak wygląda ospa wietrzna u dzieci? Jakie ma ospa wietrzna objawy i czy ospa wietrzna szczepionka jest jedynym, skutecznym sposobem na skuteczną prewencję?
Ospa to choroba zakaźna, która przenoszona jest przez wirusa nazywanego VZV. Podobnie jak większość – wirus przenoszony jest drogą kropelkową – tj. po kontakcie z np. kałem lub śliną. Nazwa “wiatrówka” wywodzi się z faktu, że wirus bardzo łatwo przenosi się przez wiatr – przemieszczając się samoistnie nawet na odległość kilkudziesięciu metrów. Dlatego też dzieci najczęściej zarażają się w szkołach i przedszkolach, korzystając np. z tych samych toalet, sztućców i zabawek.
Ospa wietrzna u dzieci trwa dość długo i rozwija się w organizmie stopniowo. Pierwsze objawy mogą pojawić się dopiero po 3 tygodniach od zakażenia, które najczęściej bazują na charakterystycznych zmianach skórnych, przypominając pęcherzyki i drobne krostki.
Najnowsze badania wykazały, że dzieci które karmione są piersią zdecydowanie rzadziej chorują na ospę wietrzną. Dzieje się tak głównie dlatego, że dziecko otrzymuje wraz z mlekiem matki przeciwciała, które tworzą naturalną barierę i ochronę przed występowaniem wirusa. Oczywistym jest, że ryzyko choroby znacząco wzrasta, jeśli matka nie chorowała i nie posiada niezbędnych przeciwciał.
Na szczęście, gdy dziecko raz przejdzie ospę wietrzną, ma gwarancję że jej objawy nie wystąpią ponownie. Wirus pozostaje w organizmie do końca życia i można się uruchomić jedynie w postaci tzw. półpaśca.
Czas trwania ospy wietrznej uzależniony jest od wielu czynników – między innymi od wieku dziecka, od procesu leczenia i innych chorób współistniejących. Najczęściej trwa ona około 2 tygodnie, podczas gdy objawy występować mogą nawet po kilkunastu dniach od pierwotnego kontaktu z wirusem.
Szacuje się, że objawy kończą się po około 3 – 4 tygodniach od kontaktu z osobą zarażoną. Proces zarażania trwać może nawet do 7 dni od ustąpienia i wyschnięcia wykwitów skórnych.
Co roku w Polsce rejestruje się nawet 200 tysięcy przypadków zachorowań (oczywiście mowa tu wyłącznie o przypadkach zarejestrowanych i zgłaszanych), a największy procent osób chorych obejmuje dzieci w wieku szkolnym i wczesnoszkolnym – głównie między 4 a 9 rokiem życia.
Zachorowalność, wynosząca niemal 90% to wynik procesu wylęgania choroby – ta przeciętnie rozwija się od 10 do 21 dni (w przypadku dzieci z obniżoną odpornością rozwój może trwać nawet do 28 dni). Co ważne – osoba chora zaraża około 2 doby przed pojawieniem się wysypki i nie później niż po 7. dniach od wyschnięcia wykwitów.
Lekarze i epidemiolodzy zalecają profilaktykę w postaci szczepionki, która chroni przed infekcją, a także łagodzi ewentualny przebieg zakażenia. Szczepionkę na ospę można podawać również osobom podatnym na infekcję, do 72 godzin od kontaktu z osobą zarażoną. Pierwszą dawkę dziecko może otrzymać zanim ukończy 9 miesiąc życia.
Pierwsze objawy pojawiają się dopiero po upływie 14-21 dni od kontaktu z osobą zarażoną. Wśród tych najczęściej pojawiających się mowa o m.in.:
Warto nadmienić, że wysypka pojawiać się może zarówno na skórze gładkiej, jak i owłosionej, a także na błonach śluzowych, w tym w jamie ustnej i w narządach płciowych. Zdecydowanie najczęściej występuje na kończynach, przyjmując formę czerwonych plamek, które przekształcają się z czasem w pęcherzyki wypełnione delikatnym płynem. Pęcherzyki te samoistnie pękają, a następnie wysychają, przyjmując formę charakterystycznych strupów.
To właśnie ta wysypka jest najbardziej charakterystycznym objawem w przebiegu ospy i to ona najczęściej informuje lekarzy i rodziców o pojawiającej się “wiatrówce”.
Najczęściej leczenie ospy wietrznej polega na podawaniu środków przeciwbólowych oraz łagodzących nieprzyjemne swędzenie – w tym leków przeciwhistaminowych i paracetamolu. Niektóre dzieci wymagają dodatkowo leków uspokajających, dzięki którym mogą swobodnie zasnąć. Jeśli dziecko nie ma gorączki i nie jest bardzo osłabione, nie musi spędzać czasu w łóżku. Pamiętaj, aby zawsze w przypadku pojawiających się objawów skontaktować się z lekarzem prowadzącym i pediatrą, który podpowie jakie środki zastosować, aby proces leczenia był bezpiecznym i efektywnym.
Bibliografia:
[1] Mierzejewska, A., & Jung, A. (2012). Ospa wietrzna u dzieci. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 8(4), 329-334.
[2] Kalitka-Ulman, K. Ospa wietrzna.